مولانا:ای زاهدِ فردایی! فردات مبارک باد

مولانا:ای زاهدِ فردایی! فردات مبارک باد 

عاشق شده ای ای دل ، سودات مبارک باد
از جا و مکان رَستی ، آن جات مبارک باد
از هر دو جهان بگذر، تنها زن و تنها خور
تا مُلک مَلَک گویند : ((تنهات مبارک باد))
ای پیش روِ مردی ، امروز تو برخوردی
ای زاهدِ فردایی! فردات مبارک باد
کفرت همگی دین شد ، تلخت همه شیرین شد
حلوا شده کلی ، حلوات مبارک باد
در خانقهِ سینه غوغاست فقیران را
ای سینه بی‌کینه ، غوغات مبارک باد
این دیده دل دیده اشکی بُد و دریا شد
دریاش همی‌گوید : ((دریات مبارک باد))
ای عاشقِ پنهانی ، آن یار قرینت باد
ای طالبِ بالایی ، بالات مبارک باد
ای جانِ پسندیده ، جوییده و کوشیده
پرهات بروییده ، پرهات مبارک باد
خامش کن و پنهان کن ، بازار نکو کردی
کالای عجب بردی ، کالات مبارک باد

مُلك و مَلَك : مُلك را به معنىِ عالَمِ ملكوت آورده و مَلَك را به معنىِ عالَمِ فرشتگان . بر روى هم مجموعه عوالم قدسى و جهانِ مجرّدات را از اين دو كلمه اراده كرده است .
تنهات : تنهايى تو را . تنهايىِ تو . مى توان آن را به دو گونه معنى كرد : تنها تو را مبارك باد، يعنى منحصراً اين كار بر تو مبارك باد و ديگر اينكه اين تجريد و تنهايى بر تو مبارك باد. تنها به معنىِ تنهايى ، مثل رها به معنىِ رهايى . ناصر خسرو گفته است :
چون يارِ موافق نَبود تنها بهتر
تنها به صد بار چو نادانَت همتا
همچنين :
تنها بسيار به از يارِ بَد
يار تو را بس دلِ هشيارِ خويش
خانقه : خانقاه ، محل زندگىِ صوفيه . در اين جا به معنىِ مطلقِ مكان به كار رفته است .
فقيران : درويشان ، صوفيه.
بازار كردن : سود بسيار بُردن.