فریاد ز بیمهریت ای گل که درین باغ چون غنچهء پاییز شکفتن نتوانم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهانسوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم
شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
با پرتو ماه آیم و چون سایه دیوار
گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم
دور از تو من سوخته در دامن شبها
چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم
فریاد ز بیمهریت ای گل که درین باغ
چون غنچهء پاییز شکفتن نتوانم
ای چشم سخن گوی، تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم ...
محمدرضا شفیعی کدکنی
برچسبها: غزلی از استاد شفیعی کدکنی آوای مهر بروجرد...
ما را در سایت آوای مهر بروجرد دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : avayemehrborugerda بازدید : 185 تاريخ : سه شنبه 2 خرداد 1396 ساعت: 4:45