آوای مهر بروجرد

اندر حکایت مهریه شمش پیازآورده اند در روزگار آغا ابراهیم خان رئیس السلطنه در هر ایالت و ولایت خودی و غیر خودی مهریه زنان را به هر طرقی برای ازدواج زوجین حساب و کتاب می کردند.فی المثال چند روز پیش در پاکستان فعلی پسری با دختری ازدواج می کند و از بخت حادثه عروس را در روز جشن عقد بر روی یک کفه ترازو می نشینند و خویشان و بستگان داماد در آن سوی ترازو معادل وزن عروس شمش طلا می گذارند که در این خصوص میرزا محمد خان مخبر السلطنه معاون رئیس السلطنه از این ایده بکر تأسی می جوید و با قید یک فوریت«طرح پویش مهریه پیاز»معادل وزن عروس شمش پیاز را برای ازدواج هر پسر و دختر پیشنهاد می دهد که این طرح بدون رأی مخالف و ممتنع مورد تصویب وکلای الدوله قرار می گیرد که در این راستا معاون الوزراء زراعت و دار و درخت کشاورزی بی اختیار دست پاچه می شود و همچون مخبر السلطنه خبر ارزان شدن پیاز را در طول و درازای هفته های آینده به مردم شریف و نجیب امید و نوید می دهد.فی الجمله در این حیص و بیص خدا روز بد را هم برای هیچ گرگ بیابانی و گرسنه یک دانه پیازی نیاورد که یک دفعه اشک پیاز و نیاز از چشمان ماتم و حاتم آن سرازیر می شود و شعار واوبلا وامصیبتا وا اسفا سر می دهد و فریاد می زند:«من همان پیاز ننه مرده و بینوا هستم که در گذشته وقتی‌ مرا خُرد یا رنده می‌کردید اشکتان می آمد اما فی الحال خوشبختانه با درایت و کفایت مسوولان با کبکبه و دبدبه با دیدن قیمت من خود به خود اشک شوق و ذوق در چشمان کم سویتان حلقه می زند و ایضاً مردم مظلوم و مقاوم مطمئن و آسوده خاطر باشید در گران و ارزان کردن من دست اجانب و بیگانگان در کار است و من شدم معادل یک دلار ولی با این وجود در این نزدیکی های شب عید غم و غصه به خودتان راه ندهید و اندکی , ...ادامه مطلب